Page 15 - TULP E-News Letter Vol.4
P. 15

์
                                                   จดหมายข่่าวอิิเล็็กทรอินิิกส์์ มหาวิทยาล็ัยธรรมศาส์ตรศนิยล็าปาง  13
                                                                                               ู
                                                                                                   ำ
                                                                                                 ์
                                                                                        Alumni Talk



                                                              ช้ื�อ : นายืช้ยืพื่ล กมลรัตนา
                                                              คณะ :  คณะนติศาสตร  ์
                                                                           ิ
                                                              มหาวัทุยืาลยืธิรรมศาสตร์ (ศึกษาทุศ่นยื์ลำป็าง)
                                                                        ั
                                                                                            ่�
                                                                   ิ
                                                              ป็ทุ่�เริ�มเข้าศึกษา : 2552
                                                                ี
                                                                         ิ
                                                                  ้
                                                                                              ์
                                                              ผ่มรื่้จักมหาวที่ยาลััยธรื่รื่มศาสิ่ตี้รื่์ ศ้น์ยลัำปาง ตี้ั�งแตี้่เรื่่ยน์
                                                                                                      ิ
                                                                 ้
                                                              อย่ชุน์มัธยมศึกษาตี้อน์ปลัายที่�โรื่งเรื่ยน์ห้างฉัตี้รื่วที่ยา แลัะ
                                                                                       ่
                                                                                           ่
                                                                  ั
                                                                  �
                                                                  ิ
                                                              ไดั้เรื่�มสิ่ัมผ่ัสิ่ความเป็น์ธรื่รื่มศาสิ่ตี้รื่์อย่างเตี้็มตี้ัวใน์ฐาน์ะ
                                                              น์ักศึกษาคณะน์ตี้ิศาสิ่ตี้รื่์ ภาคปกตี้ิ รื่่น์แรื่ก ของมหาวที่ยาลััย
                                                                                                       ิ
                                                                                           ุ
                                                                           ิ
                                                              ธรื่รื่มศาสิ่ตี้รื่์ ศ้น์ยลัำปาง เม่�อปี 2552 ซึ�งขณะน์ัน์อาคารื่
                                                                             ์
                                                                                                      �
                                                                     ่
                                                                                          ่
                                                              สิ่ถึาน์ที่�ของมหาวิที่ยาลััยยังไม่ไดั้มจำน์วน์มากเหมอน์อย่าง
                                                                                                      ่
                                                                      ั
                                                              ใน์ปัจจบน์ ปรื่ะกอบกับคณะของเรื่าก็กำลัังเรื่�มวางรื่ากฐาน์
                                                                    ุ
                                                                                                  ิ
                                                                                                         ึ
                                                                                 ิ
                                                                                               ิ
                                                                               ิ
                                                                    ่
                                                              การื่เรื่ยน์การื่สิ่อน์น์ตี้ศาสิ่ตี้รื่์ รื่วมถึงกจกรื่รื่มน์กศกษา
                                                                                                       ั
                                                                                             ึ
                                                                                                   ่
                                                                                 ่
                                                                                                         �
                                                                                                         ่
                                                                                                      ั
                                                              ปรื่ะกอบกับจำน์วน์เพ�อน์ ๆ ใน์คณะรื่่น์เดัยวกน์ที่สิ่อบ
                                                                                               ุ
                                                          ั
                                                                                            ั
                                                                                               ้
                                                                                         ่
                                                                   ุ
              ้
                                                                                                       ่
                                                            ้
            ไดัมปรื่ะมาณ 200 กว่าคน์ ที่ำให้ชุ่วิตี้น์ักศึกษาใน์ชุ่วงน์�น์รื่้สิ่ึกอบอ่น์ เรื่าทีุ่กคน์รื่้้จักกัน์หมดั อกที่�งครื่อาจารื่ย์ที่�ปรื่ะจำ
               ่
                        ้
                                                 ่
                ์
                                                             ่
                                                                                        ้
                                                                                                    ่
            ศ้น์ยลัำปางก็ดัแลัเอาใจใสิ่่พวกเรื่าเป็น์อย่างดั ใน์ดั้าน์การื่เรื่ยน์เรื่าไดั้รื่ับการื่ถึ่ายที่อดัความรื่้จากอาจารื่ย์ที่ศ้น์ย์ลัำปาง
                                                                                                    �
                                                                                   ิ
                                                    ่
                                                                                 ุ
                                                ุ
                                                    �
                                     �
                                     ั
                                                                                                           �
                  ิ
               ์
                                   ึ
                                         ็
            ศ้น์ยรื่ังสิ่ตี้ แลัะที่่าพรื่ะจัน์ที่รื่์ ซ�งน์น์เปน์หน์�งเหตี้ผ่ลัที่ว่าที่ำไมชุ่วิตี้น์ักศึกษาศ้น์ย์ลัำปางจึงค้น์ชุน์กับคำว่า “วัันเสาร์-อาทุิตยื์ไมใช้  �
                                             ึ
                                                     ้
                                                                ่
            วัันหยืุด” แตี้่เปน์เวลัาที่องสิ่ำหรื่ับการื่ตี้ักตี้วงความรื่จากอาจารื่ย์ที่�เดัน์ที่างมาไกลัจากกรืุ่งเที่พ ฯ สิ่่วน์ดั้าน์กิจกรื่รื่มน์ักศึกษา
                                                     ้
                                                                  ิ
                        ็
                                                                                            ็
                                                                   ็
            พวกเรื่าไดัรื่ับการื่ดั้แลัเอาใจใสิ่่จากอาจารื่ย์ ซึ�งที่่าน์เปรื่่ยบเสิ่ม่อน์เปน์พ่อแม่แลัะรืุ่่น์พ่�ของพวกเรื่ากว่าไดั้ เพรื่าะน์อกจาก
                    ้
                                                          ้
                                                                                                       ุ
                                                            ิ
                                                                 ั
            จะให้ความรื่้้ที่างวิชุาการื่แลั้ว ที่่าน์ยังแน์ะน์ำวิธการื่ใชุชุ่วตี้ใน์รื่�วมหาวิที่ยาลััยให้แก่พวกเรื่าอกดั้วย ที่�งยังม่รื่่น์พ่�จาก
                                                                                          ่
                                                                                                 ั
                                                    ่
                                                                           ่
                             ่
                                                                                                       ุ
                   ิ
                                                                   ้
                                                    ่
            ศ้น์ยรื่ังสิ่ตี้คอยแวะเวยน์เอากิจกรื่รื่มแลัะความรื่้ดั ๆ มาถึ่ายที่อดัใหน์้อง ๆ ที่ลัำปางกน์อย่างลัน์หลัาม เชุน์ กลัมศึกษา
                                                                                  ั
                                                                                                  ่
                                                                           �
                ์
                                                                                         ้
                                                   ้
                                                                                                       ่
            กฎหมายภาคปฏบตี้ิ การื่รื่้องเพลังปรื่ะสิ่าน์เสิ่่ยง (Chorus) กิจกรื่รื่มค่าย Pre-camp ค่ายสิ่รื่้าง ฯลัฯ ซึ�งเปน์ที่่�สิ่น์ุกสิ่น์าน์
                           ั
                                                                                                  ็
                          ิ
                                                                    ุ
                                                                             ่
                                                                                                         ึ
                                                                       ่
                                                                  ็
                                                      ุ
                                                                                         ็
                                                                                           ่
                                                                                                     �
            ของพวกเรื่าเปน์อย่างมาก พอเวลัาผ่่าน์ไปพวกเรื่ารื่่น์แรื่กเตี้ิบโตี้เปน์รื่่น์พ�ขณะเดัยวกน์พวกเรื่ากม “เพื่�อนใหม” ซ�งเปน์
                                                                                ั
                        ็
                                                                                                            ็
                                                                                               ื
                                                                   ิ
                                                                                                        ่
             ุ
                                                                                                ็
            รื่่น์น์้องเข้ามาเพ�มเตี้ิมใน์แตี้่ลัะปี ครื่อบครื่ัวของเรื่าจึงใหญ่ขน์ มหาวที่ยาลััยธรื่รื่มศาสิ่ตี้รื่์ ศ้น์ยลัำปาง กดั้ม่ชุ่วตี้ชุวาแลัะ
                                                            �
                                                                                                     ิ
                                                            ึ
                                                                                        ์
                         ิ
                                           ่
                      ึ
                      �
                                                                                  ่
                                      ั
            คึกคักมากขน์กว่าเดัิม จน์กรื่ะที่�งผ่มเรื่ยน์จบแลัะย้อน์ถึามตี้น์เองว่า เรื่าไดั้อะไรื่จากชุวิตี้น์ักศึกษาธรื่รื่มศาสิ่ตี้รื่์ ผ่มบอก
                                ้
                        ้
                                                                                                       ิ
                                ้
                                                                            ็
            ไดั้เลัยว่าผ่มไดัรื่ับความรื่แลัะปรื่ะสิ่บการื่ณ์มากมายจากที่่�แห่งน์่� เพรื่าะการื่ไดั้เปน์น์ักศึกษาคณะน์ตี้ิศาสิ่ตี้รื่์ มหาวที่ยาลััย
                                                                                           ิ
                                                                 ้
                                     ุ
                                  ็
                                                                 ้
                                             ิ
                                                 ิ
                                                                ่
            ธรื่รื่มศาสิ่ตี้รื่์ ศ้น์ยลัำปาง เปน์จดัเปลั่�ยน์วถึ่ชุ่วตี้ของผ่ม จากคน์ไมรื่ไม่เข้าใจกฎหมาย แลัะสิ่งสิ่ัยว่าเรื่่ยน์จบแลั้วเรื่าจะสิ่อบ
                          ์
                                                                                                ็
            ผ่้พิพากษา อัยการื่ หรื่อปรื่ะสิ่บความสิ่ำเรื่็จใน์ชุ่วตี้การื่ที่ำงาน์ที่างกฎหมายไดั้จรื่ิงหรื่อไม่ กลัับกลัายเปน์ผ่้รื่้จักกฎหมาย
                                                    ิ
                                                                                 ่
             ้
                               ่
                                                                                                   ้
                                                                                                  ้
                                                ึ
                                                                                                  ่
                                                                                   ้
                                                                                 ่
            อ่าน์กฎหมายเข้าใจ แลัะใชุ้กฎหมายเปน์ ซ�งผ่มก็ไดั้อาศัยความรื่แลัะปรื่ะสิ่บการื่ณ์ที่�ไดัรื่ับถึ่ายที่อดัจากที่�แห่งน์�ไปใชุ้จน์
                                                                 ้
                                                                                                       ่
                                                                 ้
                                            ็
                                                         �
                                                         ั
                           ็
                                               ั
            สิ่ามารื่ถึสิ่อบไดั้เปน์ผ่้้พิพากษาจน์ถึึงปัจจบน์ แตี้่กรื่ะน์น์ครื่อาจารื่ย์รื่วมถึึงรื่่น์พ่�ของเรื่าไม่ไดั้เน์น์ให้พวกเรื่าเก่งแตี้่ดั้าน์
                                              ุ
                                                                                          ้
                                                                           ุ
                                                             ้
                                        ่
                             ่
                                                                          ่
                         ่
                                                                        ่
                                                                        �
                                                                                             ิ
                                                              ั
                                            ้
                                               �
                                      ่
                                                                                ้
                                                                                                           ้
                                                                                                        ้
                                                            ็
            วชุาการื่เพยงอยางเดัยว หากแตี้ที่าน์เน์น์ยำเสิ่มอวาการื่เปน์น์กกฎหมายที่เกง จะตี้องมคณธรื่รื่มจรื่ยธรื่รื่มควบคไปดัวย
                                                                                   ่
                                                                                     ุ
                                                                                                        ่
                                                     ่
                     ่
             ิ
                     ิ
                        ่
                           ้
                                                                 ่
            จึงจะเป็น์สิ่�งที่� ครื่อาจารื่ย์ของเรื่าชุน์ชุม สิ่ิ�งที่�กลั่าวมาน์�เปน์เพยงแง่มุมเลั็กน์้อยที่ผ่มไดั้ค่อย ๆ ซึมซับจากการื่เรื่ยน์
                                                                                                           ่
                                          ่
                                                                                �
                                                           ่
                                                  ่
                                                                                ่
                                                             ็
                                          �
                                                                    ั
            การื่ที่ำกิจกรื่รื่ม การื่เลัน์ หรื่อจะพ้ดัโดัยรื่วมว่า “การใช้ช้วัตในฐานะนกศกษา คณะนตศาสตร มหาวัทุยืาลยืธิรรมศาสตร  ์
                                                        ้
                                                         ่
                                                                                 ิ
                                                                      ึ
                              ่
                                                                                             ิ
                                                                                                  ั
                                                                                ิ
                                                          ิ
                                  ่
                                                                                       ์
            ศ่นยื์ลำป็าง” แลัะอยากฝัากไปถึึงเพ่�อน์ใหม่ที่่�กำลัังใชุชุ่วตี้อย้่ใน์รื่ั�วมหาวที่ยาลััยแห่งน์่ว่า สิ่ถึาน์ที่่�แห่งน์่� ก็เปรื่่ยบเสิ่ม่อน์
                                                                       ิ
                                                        ้
                                                                                 �
                                                          ิ
            บ่อน์ำ หากเพ�อน์ใหมตี้้องการื่สิ่�งใดัก็จงรื่บตี้ักตี้วงไว้ เพ�อวน์หน์้าน์ำ (ความรื่ ปรื่ะสิ่บการื่ณ์) ที่ที่่าน์ตี้ักตี้วงเก็บสิ่ะสิ่มไว ้
                                                         ่
                �
                                                                          ้
                        ่
                              ่
                                                                  �
                                                            ั
                                                                                          ่
                                             ่
                                                                                          �
                                                                          ้
                                      ิ
            ดัแลั้วจะไดั้น์ำไปใชุ้ปรื่ะโยชุน์์แก่ตี้น์เอง ครื่อบครื่ัว แลัะสิ่ังคมตี้่อไป แลัะขอขอบคุณมหาวิที่ยาลััยธรื่รื่มศาสิ่ตี้รื่์ ศ้น์ยลัำปาง
             ่
                                                                                                        ์
                                      ้
                         ้
            ที่่�ให้โอกาสิ่ผ่มไดัถึ่ายที่อดัความรื่้สิ่ึกดั่ ๆ ใน์ครื่ั�งน์่ �
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20